Orpg|| Lauren & Tessa 
Enrique Emanuel Salvador
Ik loop naar boven toe, opeens zie ik Bella staan " gaat alles goed ?" Vraag ik dan wat bezorgd aan haar.
Ze knikt en loopt snel weg, ik schud eventjes mijn hoofd en loop dan de badkamer in daar stap ik snel onder de douche en doe dan mijn pyjama aan.
Ik loop weer naar beneden de slaapkamer van Alice in, ze lag al in bed.
Ik ga naast haar liggen en geef haar een kus op haar voorhoofd "welterusten " zeg ik dan met een kleine glimlach.
Waarschijnlijk zou ik vanavond niet slapen, ik wou eigenlijk niet slapen.
Christabella Maria Martinez
Eenmaal in mijn slaapkamer adem ik diep in en uit, ik loop naar mijn bed toe en kruip onder de dekens.
Na een tijdje naar het plafond gestaard te hebben, gooi ik de dekens van me af en sta op.
Ik loop naar beneden toe waar ik wat thee voor mezelf klaar maak, ik ga aan de eettafel zitten en leg mijn hoofd in mijn handen terwijl ik naar mijn thee staar.
Ik dacht dat thee me iets rustiger zou maken maar in plaats daarvan moest ik alleen maar aan elke keer denken dat ik thee met Austin dronk.
Ik zucht eventjes en heb dan pas door dat ik de hele tijd al in mijn thee aan het roeren was.
Alice April Anderson
Ik draai mij om en leg mijn hoofd op Enrique zijn borstkas. Ik neem zijn hand vast en speel er wat mee. Enrique slaat zijn andere arm om mij heen. Ik zucht.
"Weet je al wanneer de opnames doorgaan? En wanneer mag je weer naar school? En wanneer moet je terug naar de dokter? Oh en heb je nog veel pijn? Misschien moet je met een therapeut eens praten? Of een vertrouwenspersoon of misschien kan meditatie of yoga helpen? Over yoga gesproken, dat is ook al lang geleden dat ik dat heb gedaan." Ik hoor Enrique lachen. Ik kom overeind en kijk hem aan. "Wat?" zeg ik verbaasd.
Enrique Emanuel Salvador
Ik schud lachend iets mijn hoofd "niets.. " zeg ik dan zo schijnheilig mogelijk wat me een stomp op mijn schouder oplevert van Alice waardoor ik nog iets harder moet lachen.
"Je bent schattig als je zo door ratelt " zeg ik dan met een glimlach tegen haar.
"Maar ik heb geen idee wanneer ik weer mag starten, en ik moet volgende week weer op controle dus ik denk dat ik dan meer kom te weten " zeg ik dan "en therapie is niet echt nodig, als ik maar er achter kom wie het gedaan heeft.. Dat zou al helpen" zeg ik er dan nog achteraan.
Christabella Maria Martinez
Uiteindelijk als ik een slokje wil nemen merk ik dat het al koud is, ik trek een vies gezicht en slik het door, de rest besluit ik maar weg te gooien.
Opeens hoor ik een vrij hard geluid van boven komen, al snel heb ik door dat het gesnurk is.
Ik giechel zachtjes en besluit dan vervolgens maar in de woonkamer te gaan zitten, ik plof neer op de bank en trek mijn benen op om vervolgens mijn armen er omheen te slaan.
Ik kijk naar buiten toe, ik kon er nogsteeds ook niet bij wat er met Alice gebeurt was.. Waarschijnlijk was ik gewoon lichtelijk gek geworden.
Alice April Anderson
"Dan maak ik er mijn levenswerk van die gemene schoft te vinden." Ik maak van een hand een vuist. Er komt gesnurk vanuit de bovenverdieping. "Austin slaapt wel goed." zeg ik al lachend. Ik plof terug neer. Ik sla even een blik op de klok. "Wat?! Het is al 6 uur." zeg ik verbaasd. Ik draai mij om naar Enrique. "Jij zou nu echt moeten slapen." Ik kom terug overeind. "Oke ik ga stoppen met druk doen en we gaan slapen." Ik ga terug liggen en leg mijn hoofd op zijn borstkas. Ik staar wat naar het plafond.
Enrique Emanuel Salvador
Ik kijk naar Alice en zie haar naar het plafond staren, na een tijdje begin ik te grinniken "jij kan ook niet echt slapen he ?" Zeg ik dan maar.
Ik trek haar iets dichter tegen me aan "gelukkig is het morgen weekend en hoeven we ons geen zorgen te maken over school" zeg ik dan nog.
Christabella Maria Martinez
Opeens houd het gesnurk op, ik moet er toch wel even een klein beetje om lachen.
Ik kijk naar de klok boven de openhaart en zie dan dat het al best wel vroeg in de ochtend is.. Gelukkig was ik helemaal niet moe door alles wat er gebeurd was, en ik was daardoor ook best wel weer nuchter geworden.
Ik kijk even naar buiten en zie dat het zonnetje weer langzamerhand opkomt.
Alice April Anderson
"Beter nog, we hebben 5 dagen vrij." zeg ik met een glimlach.
Mijn ogen beginnen langzaamaan toe te zakken, maar dan gaat plots de bel. Ik schrik recht en stap uit bel. "Ik zal even kijken." zeg ik slaperig en loop naar beneden. Ik doe de deur open en zie Lydia staan. "Kom binnen." zeg ik al gapend, terwijl ik in mijn ogen wrijf. Ze loopt meteen door naar de woonkamer, ik loop achter haar aan.
"Bella, we moeten je wat vertellen." Ik slik en kijk haar aan. Voorzichtig neem ik plaats in de zetel en kijk naar de grond. "Jullie hebben een opdracht gekregen." zegt Lydia. Ik kijk haar verbaasd aan. "Wat voor opdracht?"
Enrique Emanuel Salvador
Wie zou dat nu nog zo laat zijn ? Waarschijnlijk iemand die van het feestje wat vergeten is.
Ik hoopte maar dat ik volgende week van de dokters snel weer aan de slag mocht met school en de opnames dat zou weer afleiden van al die gedachtes die continu door mijn hoofd spookten.
Christabella Maria Martinez
Verbaasd keek ik beide aan.. Wat kan er s'ochtends vroeg zo belangrijk zijn ?
'Beter gaan ze het niet over dat met Alice hebben.. Het zou vast een grap geweest zijn op een of andere manier' denk ik bij mezelf.
" ik ga even thee maken.. Een van jullie ook wat ?" Ze schudden beiden hun hoofd, snel loop ik weg.
Uiteindelijk kom ik met thee terug en ga zitten "wat is er zo dringend ? Ik snap dat alles een grapje was, en geloof me jullie hadden me goed beet.. Maar moeten we dat echt nu bespreken ? En opdracht ? Ik wou dit keer wel net gaan slapen" zeg ik dan.
Alice April Anderson
"Dat was geen grap, Bella..." zeg ik serieus. Ze kijkt mij aan en trekt een wenkbrauw op. "Jullie hebben beide magische krachten en zijn magisch met elkaar gelinkt." vult Lydia mij aan. "Jullie moeten jullie opdracht ernstig nemen en zeker omdat jullie beide nog nieuw zijn." Lydia kijkt mij aan. "En jij, Alice, moet leren het onder controle te houden." Ik knik. "Wat is die opdracht nu?" vraag ik dan. "Wel..." begint Lydia.
Enrique Emanuel Salvador
Het duurde wel wat lang, misschien was het een van de vriendinnen van Alice ?
Ik draai me eventjes om en val dan in een rusteloze slaap.
Christabella Maria Martinez
Ik begin te lachen "ja en mijn oma is de koningin van de elfen" zeg ik sarcastisch.
"Jongens echt een heel leuk grapje, maar ik zou nu toch echt wel even willen gaan slapen " zeg ik dan, ik sta op van de bank en wil al richting de trap gaan lopen.
Alice April Anderson
Bella begint mij enorm op de zenuwen te werken. Ik steek mijn hand uit en ze vliegt terug naar de zetel. "Geloof het nu toch eens!" roep ik uit. De woede stapelt zich meer en meer op. Dan volgt een trilling door mijn lichaam en de volgende seconde sta ik op vier poten. Ik geef een snauw naar Bella, die er angstig bij zit. "Raak haar nu aan en concentreer je." zegt Lydia kalm. Ik ga aan de zetel staan en hijg wat. Als Bella nog niet heeft gereageerd, begin ik mijn tanden te ontbloten. "Of wil je dat ze haar menselijkheid terug verliest?" Ik kijk naar Lydia en jank even kort. Dat mag niet gebeuren.
Christabella Maria Martinez
"Gelooft iedereen het gelijk als je het verteld dan ?!" Roep ik naar Lydia.
Ik kijk naar Alice, hoe konden wij 'gelinkt' zijn als we altijd boos op elkaar werden.. Het was nooit mijn bedoeling maar ik had het idee dat zij mij niet mocht en waarom wist ik niet.
Ik schud even mijn hoofd en loop langzaam op Alice af, ik leg mijn hand op haar hoofd.. Of nu eerder kop en sluit mijn eigen.
Waar moest ik me op concentreren ? Ik besluit maar diep in en uit te ademen om rust te creëeren.
Alice April Anderson
Ik spits mijn oren en hoor een deur opengaan. Het voordeel van een coyote zijn: je zintuigen worden veel sterker. 'Enrique komt eraan!' denk ik. Lydia kijkt geschokt op. "Haast je!" fluistert ze. Ik ga naast de zetel staan en buk mij, zodat Enrique mij niet zou kunnen zien. Bella legt opnieuw haar hand op mij.
Enrique Emanuel Salvador
Ik was wakker geworden van hard gepraat beneden en had ook wat dorst gekregen, de nare dromen die ik had hielpen ook niet echt mee.
Ik loop langs de woonkamer en zie daar Bella een soort van half gebukt achter de stoel staan en een van de vriendinnen van Alice zit er ook " uhmm.. Weten jullie waar Alice is gebleven" vraag ik dan maar.
"Die .. Is uhm .. Met een vriendin meegelopen om haar thuis af te zetten " zegt Bella dan met een glimlach, wat had die opeens ?
"Oke " antwoord ik dan maar en loop wat slaperig naar de keuken toe om daar even wat te drinken te pakken.
Christabella Maria Martinez
Opnieuw sluit ik mijn ogen weer en haal een keer diep adem, alsjeblieft laat haar terug veranderen in een mens.
Als ik mijn ogen weer open doe staat Alice in een keer als mens weer voor me, ik klap springend enthousiast in mijn handen en sla dan even mijn armen om Alice heen.
Opeens besef ik het me en laat haar los om vervolgens weer stil op mijn plek te staan "uhm.. Sorry" zeg ik wat beschaamd.
Alice April Anderson
"Alice, je weet wat ik je net nog zei. Hou je emoties onder controle!" zegt Lydia zacht. Ik rol met mijn ogen.
Enrique komt plots de woonkamer binnen gelopen, ik schrik ervan. "Oh je bent al terug... Ik had je niet horen binnenkomen." Ik trek even een wenkbrauw op. Bella geeft mij een stamp. "Ja, ik wou stil zijn omdat... Euh... Ik dacht dat je nog sliep." haspel ik. Ik ga terug zitten en trek mijn benen op.
Enrique Emanuel Salvador
Ik kijk even vragend iedereen in de kamer aan, wat deden ze allemaal raar ?
" ik ga weer naar boven toe, kom jij zo ook ?" Vraag ik dan aan Alice, ze knikt even.
Ik draai me om en loop weer terug naar boven toe.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?